تاب آوری و سلامت روان
تاب آوری می تواند از شما در برابر مشکلات و اختلالات مختلف سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب محافظت کند. تابآوری همچنین میتواند به پیشگیری از عواملی که خطر ابتلا به بیماریهای روانی را افزایش میدهند کمک کند. اگر یک مشکل سلامت روان دارید، انعطاف پذیر بودن می تواند توانایی مقابله شما را بهبود بخشد.
انواع تاب آوری
تابآوری نشان دهنده توانایی مدیریت شکستهای زندگی است و نماینگر کلی سازگاری می باشد. با این حال، انواع مختلفی از تاب آوری نیز وجود دارد که هر یک می تواند بر توانایی فرد برای مقابله با استرس تأثیر بگذارد.
تاب آوری فیزیکی
تاب آوری فیزیکی به نحوه برخورد بدن با تغییرات و بهبودی از مشکلات جسمی، بیماری ها و آسیب ها اشاره دارد. تحقیقات نشان می دهد که این نوع تاب آوری نقش مهمی حتی در سلامت روان دارد. همچنین بر سرعت پیری افراد و همچنین نحوه واکنش و بهبودی آنها پس از استرس و مسائل طبی تأثیر می گذارد
انعطافپذیری فیزیکی چیزی است که افراد میتوانند تا حدی با انتخاب سبک زندگی سالم آن را بهبود بخشند. خواب کافی، خوردن غذایی سالم و داشتن فعالیت فیزیکی چند راه برای تقویت این نوع تاب آوری است.
تاب آوری روانشناختی
تاب آوری روانشناختی به توانایی فرد برای سازگاری با تغییر و شرایط ناپایدار مثل عدم اطمینان اشاره دارد. افرادی که دارای این نوع تاب آوری هستند در مواقع بحران انعطاف پذیر و آرام هستند. آنها از قدرت ذهنی برای حل مشکلات استفاده می کنند، به جلو حرکت می کنند و حتی زمانی که با شکست مواجه می شوند امیدوار می مانند.
تاب آوری عاطفی
تاب آوری عاطفی شامل توانایی تنظیم احساسات بخصوص در زمان استرس است. افراد انعطاف پذیر از واکنش های عاطفی خود آگاه هستند و تمایل دارند با زندگی درونی خود در تماس باشند. به همین دلیل، آنها می توانند در هنگام مواجهه با تجربیات منفی، ذهن خود را آرام و احساسات خود را مدیریت کنند.
این نوع انعطافپذیری همچنین به افراد کمک میکند در زمانهای سخت، حس خوشبینی خود را حفظ کنند. از آنجایی که آنها از نظر عاطفی انعطاف پذیر هستند، درک می کنند که ناملایمات و احساسات دشوار برای همیشه دوام نمی آورند.
تاب آوری اجتماعی
تاب آوری اجتماعی، که ممکن است تابآوری مبتنی بر جامعه نیز نامیده شود، شامل توانایی فرد در گروه برای کارکرد سالم در موقعیتهای دشوار است. شامل ارتباط و کار با یکدیگر برای حل مشکلاتی است که افراد را هم به صورت فردی و هم به صورت جمعی تحت تاثیر قرار می دهد.
جنبههای تاب آوری اجتماعی شامل گرد هم آمدن پس از بلایا، حمایت اجتماعی از یکدیگر، آگاهی از خطراتی که جامعه با آن مواجه است و ایجاد حس اجتماعی است. چنین پاسخهایی حتی میتوانند در طول چالشهایی مانند بحران ها که جوامع یا گروههای بزرگ را تحت تأثیر قرار میدهند، مهم باشند.
چگونه تاب آوری را ایجاد کنیم؟
خبر خوب این است که تاب آوری را می توان آموخت. اما به این معنی نیست که یاد بگیریم چگونه صرفا تحمل کنیم. همچنین به معنی یادگیری اجتناب از موانع یا مقاومت در برابر تغییر نمی باشد.
ایجاد انعطاف پذیری فرآیندی است که از طریق آن افراد با قالب بندی مجدد الگوهای فکری و استفاده از رویکرد مبتنی بر نقاط قوت بهتر از موانع عبور می کنند.
به عنوان یک فرآیند، تاب اوری سریع بدست نمی آید. حتی اگر از قبل انعطاف پذیر باشید، این چیزی است که باید برای حفظ آن تلاش کنید. مراحل زیر می تواند به شما در ایجاد انعطاف پذیری در طول زمان کمک کند.
خودآگاهی
درک اینکه چگونه به استرس و ناملایمات واکنش نشان میدهید، اولین گام برای یادگیری استراتژیهای سازگارتر است. اما لازمه آن خودآگاهی است. یعنی درک و آگاهی از خود و بخصوص هیجانات.
مهارت های خودتنظیمی
حفظ تمرکز در مواجهه با استرس و ناملایمات مهم است اما آسان نیست. ذهن آگاهی و تکنیکهای کاهش استرس، مانند تصویرسازی هدایتشده، تمرین تنفس، و تمرین تمرکز حواس، میتوانند به افراد کمک کنند تا احساسات، افکار و رفتارهای خود را تنظیم کنند.
مهارت های مقابله ای
مهارت های مقابله ای زیادی وجود دارد که می تواند به مقابله با موقعیت های استرس زا و چالش برانگیز کمک کند. آنها عبارتند از: یادداشت روزانه، تنظیم مجدد افکار، گذراندن وقت در فضای باز، معاشرت، بهبود خواب و استفاده بیشتر از خلاقیت.
خوش بینی واقع بینانه
افرادی که خوش بین تر هستند، تمایل بیشتری به کنترل نتایج خود دارند. برای ایجاد خوش بینی واقع بینانه، روی کارهایی که می توانید در مواجهه با یک چالش انجام دهید تمرکز کنید و در حل مسئله گام های مثبتی را که می توانید بردارید شناسایی کنید.
تقویت تعاملات
سیستم های پشتیبانی می توانند نقش حیاتی در تاب آوری ایفا کنند. ارتباطات اجتماعی خود را تقویت کنید و فرصت هایی برای ایجاد روابط جدید پیدا کنید.
نقاط قوت خود را بشناسید. وقتی افراد بتوانند استعدادها و نقاط قوت خود را شناسایی کرده و از آنها استفاده کنند، احساس توانایی و اعتماد به نفس بیشتری می کنند.
تاب آوری یک وضعیت دائمی نیست. ممکن است فرد احساس کند که برای مدیریت یک عامل استرس زا مجهز است اما تحت فشار قرار گیرد. عوامل تقویت کننده تاب آوری را به خاطر بسپارید و سعی کنید آنها را هنگام مواجهه با استرس به کار ببرید.
سخن پایانی
در حالی که یافته های قبلی حاکی از آن بود که بیشتر مردم تمایل به انعطاف پذیری دارند، برخی مطالعات اخیر نشان داد که تاب آوری در مواجهه با حوادثی مانند مرگ همسر، طلاق و بیکاری کمتر از آنچه قبلاً تصور می شد رایج است. چنین یافته هایی نشان دهنده نیاز به مداخلات است.
اگر برای کنار آمدن با چالش ها مشکل دارید، از صحبت کردن با یک روانشناس در تهران یا محل زندگی خود استفاده کنید. حتی افراد تاب آور نیز به کمک نیاز دارند و بخشی از انعطافپذیر بودن این است که بدانند چه زمانی باید درخواست حمایت و کمک کنند.