همدلی چیست؟

همدلی توانایی درک عواطف و احساسات دیگران است. تجربه احساسات از دیدگاه دیگران و توانایی تصور خود در جای آنها. با همدلی می توانید خود را در موقعیت دیگران قرار دهید و از این که آنها چه احساسی دارند آگاهی پیدا کنید.

براساس دیدگاه محققین روانشناس همدلی برای ایجاد روابط و رفتار متعهدانه بسیار مهم است و شامل تجربه دیدگاه شخص دیگری است، نه صرفاً دیدگاه خود، و رفتارهای اجتماعی یا کمکی را که از درون سرچشمه می گیرد امکان پذیر می کند.

برخی از زمینه یابی ها نشان می‌دهد که همدلی در برخی جوامع رو به کاهش است. این یافته‌ها والدین، مدارس و جوامع را تشویق می‌کند تا از برنامه‌هایی در این راستا حمایت کنند و به افراد در هر سنی یادآوری می کند که چگونه می تواند یک واحد اجتماعی مفیدتری باشد.

همدردی در مقابل همدلی

هر دو به واکنشی انسان دوستانه به یک وضعیت عاطفی در شخصی دیگر اشاره دارند. اما بین آنها تمایز وجود دارد: همدردی احساس نگرانی صادقانه برای کسی است که موضوعی سخت یا دردناک را تجربه می کند، اما همدلی شامل به اشتراک گذاشتن فعالانه در تجربه عاطفی شخص مقابل است.

تفاوت بین همدلی و شفقت چیست؟

شفقت و همدلی هر دو به پاسخی دلسوزانه به ناراحتی دیگران اشاره دارند. در حالی که همدلی به مشارکت فعال در تجربه عاطفی ناراحت کننده شخص مقابل اشاره دارد، شفقت علاوه آن تجربه عاطفی میل به کاهش ناراحتی فرد را نیز به همراه دارد.

نشانه های همدلی

برای بسیاری افراد، دیدن شخص دیگری در حال درد و پاسخ دادن با بی تفاوتی یا حتی خصومت آشکار، کاملاً غیرقابل درک به نظر می رسد. اما این واقعیت که برخی از مردم چنین واکنشی نشان می‌دهند به وضوح نشان می‌دهد که همدلی لزوماً پاسخی جهانی به رنج دیگران نیست.

آیا از خود می‌پرسید که آیا فردی همدل هستید؟ در اینجا چند نشانه وجود دارد که برای پاسخ به این سئوال به شما کمک می کند:

شما در گوش دادن به آنچه دیگران می گویند خوب هستید.

مردم اغلب در مورد مشکلات خود با شما صحبت می کنند.

شما در درک احساسات دیگران خوب هستید.

شما به احساس دیگران فکر می کنید.

دیگران گاهی دیگران از شما مشورت می گیرند.

نسبت به حوادث غم انگیز بی تفاوت نیستید.

سعی می کنید به دیگرانی که رنج می برند کمک کنید.

شما می توانید عدم صداقت دیگران را بازخورد دهید.

گاهی اوقات در موقعیت‌های اجتماعی احساس خستگی می‌کنید.

شما به دیگران اهمیت می دهید.

برای شما کمی سخت است که در روابط خود حد و مرز تعیین کنید.

شکل گیری همدلی

این خصوصیت به ما کمک می کند تا با دیگران همکاری کنیم، دوستی ایجاد کنیم، تصمیمات اخلاقی بگیریم و وقتی می بینیم دیگران مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، مداخله کنیم.

انسان ها در دوران نوزادی شروع به نشان دادن علائم همدلی می کنند و این ویژگی به طور پیوسته در دوران کودکی و نوجوانی رشد می کند. با این حال، بیشتر مردم احتمالاً نسبت به افرادی شبیه خودشان احساس همدلی بیشتری دارند و ممکن است نسبت به کسانی که خارج از خانواده، جامعه، قومیت یا نژادشان هستند احساس همدلی نکنند.

انواع همدلی

انواع مختلفی از همدلی وجود دارد که ممکن است فرد تجربه کند. در اینجا سه نوع از آن مرور می شود:

همدلی عاطفی

شامل توانایی درک احساسات شخصی دیگر و ارائه پاسخ مناسب است. چنین درک عاطفی ممکن است منجر به پاسخ دهی مناسب در مورد رفاه دیگری شود یا ممکن است در حد همان پاسخ عاطفی باقی بماند.

همدلی فیزیکی

شامل یک واکنش فیزیکی در پاسخ به آنچه که شخص دیگری تجربه می کند. گاهی اوقات افراد به صورت فیزیکی آنچه را که شخص دیگری احساس می کند تجربه می کنند. برای مثال، وقتی می بینید که شخص دیگری احساس خجالت می کند، ممکن است سرخ شوید.

همدلی شناختی

شامل توانایی درک وضعیت روانی شخصی دیگر و آنچه ممکن است در پاسخ به موقعیت توسط او فکر شود. در واقع این وضعیت مربوط به چیزی است که روانشناسان از آن به عنوان نظریه ذهن یا تفکر در مورد آنچه دیگران فکر می کنند یاد می کنند.

همدلی در روابط

توانایی انتقال حمایت از یک شریک زندگی، خویشاوند یا دوست برای ایجاد روابط مثبت بسیار مهم است. همدلی ما را قادر می‌سازد تا با شخص دیگری رابطه برقرار کنیم، به او این احساس را بدهیم که شنیده می‌شود، و از طریق کلمات و زبان بدن، با احساسات آنها مواجه شویم. یک رابطه همدلانه شامل در نظر گرفتن وضعیت شناختی یک فرد دیگر و دیدن مشکل از طریق چشمان او است و می تواند ارتباط را بیش از پیش تقویت کند.

همدلی چگونه به روابط عاطفی کمک می کند؟

در روابط سالم، شخص از اطرافیان خود انتظار دارد که وقتی با سختی ها یا مشکلات مواجه می شوند، با او حداقل همدردی کنند، اما توانایی همدلی با یک شریک عاطفی در زمان های سخت ممکن است بسیار مهم باشد.

همدل بودن اجازه می دهد تا شریک زندگی شما احساس کند که برای شما مهم است. احساس ما بودن یکی از اولیه ترین نیازهای افراد به عنوان انسان است. وقتی در زمینه رابطه خود همدلی را تمرین می کنید، مهارت های اجتماعی و شنیداری سطح بالایی را بدست می آورید.

در اصل مکانیسمی است که به افراد این امکان را می دهد که دیگران را درک کنند و با آنها ارتباط برقرار کنند. همدل بودن پیش درآمد لازم برای صمیمیت، اعتماد و تعلق است. این احساس است که چشم پوشی از رنج دیگران را دشوار می کند.

آیا افراد خودشیفته می توانند همدلی نشان دهند؟

افرادی که دارای خودشیفتگی هستند یا افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ، می توانند همدل و حتی دارای شفقت باشند. با این حال، این توانایی ممکن است هیچوقت ابراز نشود، زیرا در نهایت نیازهای خود آنها در اولویت قرار می گیرند. برخی از محققان بر این باورند که خودشیفته‌ها می‌توانند با ایجاد شفقت بیشتر نسبت به خود، همدلی بیشتری ایجاد کنند. این فرایند می‌تواند احساس امنیت و ارزش آنها را افزایش دهد و آنها را قادر به ارتباط سالم تر با دیگران کند.

نکاتی بهبود تمرین همدلی

خوشبختانه همدلی مهارتی است که می توانید آن را یاد بگیرید و بهبود بخشید. اگر می خواهید مهارت های خود را در این زمینه تقویت کنید، چند راه کار وجود دارد که می توانید انجام دهید:

روی گوش دادن به مردم کار کنید و مدت زمان این کار را کمی افزایش دهید

به زبان بدن و نشانه های دیگر ارتباطات غیرکلامی توجه کنید

سعی کنید افراد را درک کنید، حتی زمانی که با آنها موافق نیستید

از افراد سوال بپرسید تا در مورد آنها و زندگی آنها بیشتر بدانید

خود را به جای شخص مقابل خود تصور کنید

ارتباط خود را با دیگران تقویت کنید تا در مورد احساس آنها بیشتر بدانید.

سعی کنید سوگیری هایی را که ممکن است داشته باشید را شناسایی کنید.

در مقابل تمرکز بر تفاوت ها، به دنبال راه هایی باشید که از طریق آنها شباهت شما با دیگران را نشان می دهند .

مایل باشید که احساسات خود را در مواقع مناسب ابراز کنید

درگیر تجربیات جدید شوید تا بینش بهتری نسبت به احساسات دیگران در آن موقعیت ها پیدا کنید.

در سازمان هایی که برای حمایت اجتماعی داوطلب می گیرند، مشارکت کنید.