آموزش روانکاوی

برنامه های آموزشی در زمینه روانکاوی توسط روانکاوان در سراسر کشور ارائه می شود. به طور معمول، این برنامه ها دارای سه جزء هستند: تجزیه و تحلیل شخصی. آموزش نظریه ها و کار عملی روانکاوی تحت نظارت فشرده.

این برنامه های آموزشی نشان دهنده یک تجربه آموزشی فوق العاده و مسیر تبدیل شدن به یک روانکاو ماهر است.

درمان روانکاوی از ابتدا توسط روانکاوان توسعه، تمرین و آموزش داده شده است. روانشناس سعی در فهم دقیق و عمیق مشکلات و اختلالات دارد و یاد می‌گیرند که مفاهیم روانکاوی را در محیط‌های درمانی مختلف با طیف وسیعی از بیماران و مراجعان روانکاوی به کار ببرند.

اخیراً، به دلیل غفلت نسبی از چنین آموزش‌هایی در دانشگاه‌ها و سایر برنامه‌های آموزشی، انجمن‌ها و مطب های شخصی آموزش روانکاوی را در برنامه کار خود ایجاد کرده‌اند.

در حالی که برنامه‌های فردی تحت نظارت یک سوپروایزر با تجربه صورت می گیرد، گاهی بر اساس مدل های آموزشی روانکاوی کارگاه هایی نیز در این زمینه برگذار می شود. این برنامه‌ها نه تنها در رابطه با روان‌کاوی کلاسیک، بلکه در حوزه رویکردهای جدیدتر از جمله روان پویشی کوتاه مدت فشرده نیز در دسترس هستند.

برای یک روانشناس در تهران یا سایر شهرها، تجربه تحصیلات تکمیلی (PhD) به تنهایی و به طور کامل فرد را برای تبدیل شدن به یک درمانگر ماهر، آگاه و با اعتماد به نفس آماده نمی کند. در حالی که روانکاوان همچنان در طول زندگی حرفه ای از بیماران خود یاد می گیرند، باید که آموزش رسمی پیشرفته برای رسیدن به بالاترین سطح صلاحیت روان درمانی لحاظ شود.

اصطلاحات و مفاهیم روانکاوی اینگونه تعریف شده اند

مواجهه

این تکنیکی است که اغلب قبل از مداخلات اصلی انجام می شود و در آن بیمار تشویق می شود تا با تجربیات روانی که از آنها اجتناب کرده است روبرو شود.

انتقال

زمانی  اتفاق می افتد که مراجع در یک ارتباط درمانی، روابط گذشته خود را که بخش زیادی از آنها ناخودآگاه هستند تجربه می کند. انتقال بسیار محتاطانه باید مدیریت شود. چراکه دانش و تجربه زیادی برای استفاده از آن لازم است.

انتقال متقابل

انتقال متقابل به احساسات و نگرش های تحلیلگر نسبت به بیمار اشاره دارد: واکنش او به انتقال بیمار، اینکه چگونه تجربیات خود او بر درک او از بیمار تأثیر می گذارد، و پاسخ های عاطفی تحلیلگر به بیمار.

مکانیسم های دفاعی

مکانیسم های دفاعی توسط “خود” به عنوان راهی برای مقابله تعارض ها در زندگی استفاده می شود. مکانیسم‌های دفاعی با عملکرد در سطح ناخودآگاه به کاهش احساسات منفی (مانند اضطراب و گناه) کمک می‌کنند. مکانیسم های دفاعی رایج شامل سرکوب، انکار و فرافکنی است.

انکار

انکار عبارت است از امتناع فرد از پذیرش یا رویارویی با (یا همه) جنبه های یک واقعیت معین به منظور اجتناب از احساس ناراحتی احتمالی. این فرایند در یک پیوستار وجود دارد زیرا می توان آن را فقط به عنوان یک واکنش طبیعی به یک رویداد استرس زا یا روان پریشی شدید در نظر گرفت. انکار در حالی که معمولاً به عنوان یک نوع مکانیسم دفاعی تعریف می شود، در همه مکانیسم های دفاعی دیگر نیز نقش دارد. فروید از آن به عنوان نپذیرفتن ها نیز یاد کرد.

رویا

رویا یک رویداد ذهنی است که از توهمات تا تصاویر روانی تشکیل شده است. رویاها در مرحله حرکت سریع چشم (REM) در طول خواب رخ می دهند. به عقیده فروید، نگرانی های جاری و آرزوهای ناخودآگاه دوران کودکی در بزرگسالی نیز وجود دارند این رویاها هستند که به ما اجازه می دهند در حالی که به خواب ادامه می دهیم به این خواسته ها و تداخلات پاسخ دهیم.

خود، اید و فراخود

زیگموند فروید معتقد بود که ذهن به سه بخش تقسیم می شود: id، ego و superego. عملکرد ego را می توان به عنوان تعدیلگر بین id و superego توصیف کرد. بین سائق های id و نیاز به انطباق با واقعیت قرار می گیرد. ایگو مسئول رشد مهارت های مورد نیاز برای عملکرد منطقی در جهان است، به عنوان مثال، کنترل تکانه، ادراک، ارزیابی و قضاوت از وظایف آن است.

سوپرایگو را می توان به عنوان بخشی از ذهن در نظر گرفت که به عنوان وجدان عمل می کند. کارکرد آن متوقف کردن یا تنبیه رفتاری است که بر اساس اخلاق غیر قابل قبول است، یعنی معیارها، ارزش‌ها و تصاویر کمال گرایانه که در کودکی شروع به رشد می‌کنند و برخی از روانکاوان معتقدند در طول زندگی ایجاد می‌شوند. عدم رعایت این استانداردها منجر به احساس گناه یا اضطراب می شود. موفقیت در زندگی بر اساس فراخود نیازمند امکان پذیر است اما به شرایط خاصی وابسته می باشد.

اید بخشی از ذهن است که شامل ابتدایی ترین و غریزی ترین محرک های فرد است. تمایلات جنسی و پرخاشگرانه و لذت جویی بر آن حاکم است. محتویات اید کاملاً ناخودآگاه هستند. فروید بیان کرد که هدف روانکاوی و تحلیل این است که آنچه را که در اید سرکوب شده است، کشف کند. به طوری که «هرجا id بود، من نیز وجود خواهد داشت». (زیگموند فروید، 1933، نامه های مقدماتی جدید در مورد روانکاوی، نسخه استاندارد، 22.)

الکترا کامپلکس

اصطلاحی که توسط یونگ به عنوان نقطه مقابل آن چیزی که فروید عقده ادیپ نامید، ابداع شد. نام آن از اسطوره یونانی الکترا گرفته شده است که به همراه برادرش اورستس، انتقام قتل پدرشان آگاممنون را با کشتن مادرشان کلیتمناسترا گرفتند. فروید از این اصطلاح استفاده نکرد، اما همچنان از عقده ادیپ برای اشاره به این پدیده در هر دو جنس استفاده کرد.

فانتزی

فانتزی به  به موقعیتی اطلاق می شود که خواسته ها یا اهداف خاصی از فرد بوسیله تخیل او بیان شود. این می تواند در سطح خودآگاه رخ دهد. همچنین به عنوان رویاپردازی در سطح ساب کانشز تجربه می شود.

تثبیت

تثبیت حالتی است که در آن شخص به یک وضعیت در کودکی وابسته می شود و بیش از حد روی او سرمایه گذاری عاطفی می کند. تثبیت نتیجه درگیری است که در مراحل روانی-جنسی رشد رخ می دهد. به دلیل ناامیدی یا زیاده روی، میل جنسی روی آن مرحله متمرکز می شود که بعداً منجر به رفتارهای مشکل ساز می شود (به عنوان مثال، فردی که تثبیت دهانی دارد ممکن است ناخن جویدن را انجام دهد).

لیبیدو

اصطلاحی که عموماً برای اشاره به تمایلات جنسی یا به طور خاص تر، انرژی ذهنی مسئول حیات استفاده می شود. این مفهوم نمایانگر تصور فروید است که علاقه جنسی در طول زندگی وجود دارد و مسئول فعالیت هایی است که شامل میل و/یا گارکرد جنسی است.

ادیپوس کامپلکس

فروید از افسانه یونانی ادیپ برای نشان دادن مرحله ای از رشد کودکی استفاده کرد که در سنین سه تا شش سالگی رخ می دهد. زمانی که کودک می خواهد والد جنس مخالف را به استثنای والد دیگر برای خود داشته باشد. در اسطوره، ادیپ لایوس را که نمی‌داند پدرش است، می‌کشد و سپس با بیوه‌اش، جوکاستا، که در واقع مادر ادیپ است، ازدواج می‌کند.

پاراپراکسی (لغزش فرویدی)

آشکار کردن یک تمایل یا درگیری ناخودآگاه از طریق یک اشتباه، به عنوان مثال، لغزش زبان یا فراموش کردن نام کسی.

اصل لذت

نیروی محرکه id، به تمایل فرد برای به دست آوردن و ارضای فوری نیازها از طریق کسب لذت و دوری از درد اشاره دارد. وقتی نیازهای اولیه ما برآورده نشود، ممکن است احساس اضطراب ایجاد شود.

مقاومت

مقاومت به مخالفت ناخودآگاه بیمار با آشکارسازی و کشف خاطرات دردناک در طول روانکاوی اشاره دارد. اغلب از طریق فرآیندهای ذهنی، خیال‌پردازی‌ها، خاطرات، دفاع از شخصیت و رفتارها منتقل می‌شود. در حالی که در ابتدا به صورت ناخودآگاه رخ می دهد، ممکن است مدت ها پس از آگاه شدن بیمار از این رفتار ادامه یابد.

دکتر رامین علوی نژاد