دعوای والدین

تعارض های با شدت پایین و حل نشده بین والدین، مشاجره و سردی می تواند بی اهمیت به نظر برسد. بالاخره این موارد خشونت فیزیکی نیستند. اما در بسیاری از خانواده ها متاسفانه یک شیوه تعاملی ثابت است. دعوای والدین و تاثیر آن بر کودک آن بر کودک ممکن است به توضیح مشکلات روانی پایدار بسیاری از کودکان، از جمله افسردگی، اضطراب، بد خوابی و رفتار پرخاشگرانه کمک کند.

کاهش این نوع از کشمکش‌ها و تنش‌های مزمن بین والدین به کودکان کمک می‌کند تا امنیت عاطفی را که برای سلامت روانی قوی نیاز دارند احساس کنند. افراد این امنیت عاطفی را بیشتر در کودکی نیاز دارند نه در جوانی بلکه و بزرگسالی. این امر یکی از دلایل استقبال از مشاوره خانواده می باشد.

اکثر مردم می‌دانند که درگیر شدن، داد زدن، پرتاب کردن وسایل و رفتارهای پرخاشگرانه فیزیکی، رفتارهای ناسالمی است که به رشد کودکان آسیب برساند. با این حال دعوای والدین و تاثر آن بر کودک که غالبا منفی هست گاهی اجتناب ناپذیر می شود.

تضاد بین والدین می‌تواند مخرب باشد

تعارض مکرر، شدید و حتی خفیف بین والدین می تواند کودکان را در معرض خطر مشکلات سلامت روان و مشکلات رفتاری، اجتماعی و تحصیلی قرار دهد. همچنین می تواند تأثیر قابل توجهی بر رشد شخصیتی در کودک در بلند مدت داشته باشد. حتی زمانی که والدین موفق به حفظ روابط مثبت والد- فرزند شوند، دعوای والدین و تاثیر آن بر کودک، منفی خواهد بود. برخی پیامد های تعارض والدین شامل:

مشکل در مدرسه و یادگیری

روابط منفی با همسالان

مشکلات سلامت جسمنی

سیگار کشیدن و سوء مصرف مواد

چالش های سلامت روان

این خطرات همچنین می‌توانند پیامدهای طولانی مدت زندگی به همراه داشته باشند:

شانس روابط سالم در آینده ضعیف خواهد بود.

کاهش پیشرفت تحصیلی

اشتغال پذیری کمتر

افزایش خشونت بین فردی

افسردگی و اضطراب

تأثیر موذیانه تعارضات والدین بر رفتار کودک

هنگامی که درگیری والدین آشکار یا پنهان وجود دارد، ممکن است تمایل به ایجاد “اتحاد” یا “تبانی” در بین اعضای خانواده وجود داشته باشد که معمولاً فقط روابط سالم خانوادگی را از بین می برد.

علاوه بر این، برخی از والدینی فعالانه در مقابل فرزندان خود درگیر تعارض نمی شوند. با این حال ممکن است به احساسات منفی خود نسبت به یکدیگر اجازه دهند تا تصمیمات آنها را هدایت کند. این تصمیمات، زمانی که با انگیزه رنجش و نه به نفع کودکان باشد، ممکن است به همان اندازه مضر باشند.

به طور طبیعی، دعوای والدین می تواند منجر به کاهش در دسترس بودن عاطفی نسبت به فرزندان شود. به طور کلی، هر چه سطح تعارض والدین کمتر باشد، روابط والدین و فرزند مثبت تر می شود.

نبردهای داغ منجر به هوشیاری بیش از حد می شود

نحوه برخورد والدین با اختلاف های ظاهرا جزئی (و عمده) برای سلامت روانی کودکان مهم است. برخی از زوج ها توجه خود را نه بر همکاری یا حل مشکل، بلکه بر توهین، عصبانیت کلامی یا ابراز خشم غیرکلامی متمرکز می کنند. اصطکاک می تواند ناشی از پیگیری یکی از والدین از طریق نق زدن مداوم و کناره گیری والدین دیگر باشد. درگیری‌های کوچک ممکن است برای دوره‌های طولانی حل‌نشده باقی بمانند، فروکش کنند، تنش ایجاد کنند و به سلامت روان کودکان آسیب برسانند.

آسیب توسط یک یا حتی چند مورد اختلاف شکل نمی گیرد. بلکه توسط فعل و انفعالات مزمن از این نوع ایجاد می شود. آنها ترکیب می شوند و انباشته می شوند و روابط را به هم می ریزند و از بین می برند.

تفکر اولیه حاکی از آن بود که اگر والدین دعوا کنند، کودکان به آن عادت کرده و حساسیت زدایی می کنند. اما مطالعات از دهه 1980 خلاف این را نشان داده است: در میان درگیری مزمن زناشویی، کودکان ممکن است به طور فزاینده ای نسبت به این دوره حساس شوند.

کودکان ممکن است بیش از حد هوشیار شوند و علائم شروع درگیری را ردیابی کنند. این می‌تواند آن‌ها را مستعد تشخیص درگیری در جایی کند که وجود ندارد. همچنین کودکان دیگر نخواهند توانست موضوعات کم اهمیت که در حال رخ دادن است را نادیده بگیرند. چنین تمرکزی می تواند از نظر عاطفی برای کودک خسته کننده باشد.

تعارض سازنده می تواند برای کودکان مفید باشد

در مقابل، زمانی که والدین در مورد تعارضات خود رفتار سازنده ای داشته باشند، برای سلامت روان کودکان می تواند سودمند باشد. وقتی والدین اختلاف دارند، می توانند با آرامش با هم صحبت کنند و روی حل مشکل تمرکز کنند. شاید آنها در حین صحبت به آرامی به یکدیگر پاسخ دهند. حتی شاید از طنز مهربانانه با یکدیگر استفاده کنند. این حتی ممکن است تأثیر تقویت کننده ای روی کودکان داشته باشد.

آنها می بینند که والدینشان می توانند اختلافات را حل کنند. آنها احساس می کنند خانواده آنها امن و مطمئن است. بچه ها نباید نگران باشند که سیستم خانواده شان مختل شود. آنها می توانند انرژی خود را در جای دیگری خرج کنند.

ما باید خطرات ناشی از حل و فصل اختلافات گسترده و خفیف بین والدین را جدی بگیریم. اکثر کودکان تقریباً روزانه در معرض اختلاف نظر والدین قرار دارند. حل و فصل نادرست دعوای والدین و تاثیر آن بر کودک عامل مهمی در پیامدهای سلامت روان است. سابقه خانوادگی محیط خانه یک پیش بینی کننده قوی برای آینده خوب یا بد کودک است.

کودکان از نظر عاطفی احساس ناامنی می کنند

طیف گسترده ای از پیامدهای سلامت روان با تعارض بین والدینی مرتبط  است. در کودکان مکانیسم های مختلفی ممکن است درگیر شود. یک مسیر به احساس امنیت عاطفی کودکان مربوط می شود. آنها باید احساس کنند که سیستم خانواده آنها امن و مطمئن است. تضاد مخرب و حل نشده بین والدینی می تواند کودکان را در مورد استحکام پیوندهای عاطفی که برای بقای آنها حیاتی است، نگران کند.

در نتیجه، کودکان ممکن است برای جلوگیری از تعارض دست به کار شوند، یا برای اجتناب از چنین تهدیدهایی به درون خود و احساسات منفی فرو روند. در کوتاه‌مدت، چنین استراتژی‌هایی می‌توانند به کودکان کمک کنند تا زندگی را با والدین خود مدیریت کنند. اما در درازمدت، این نوع رفتارهای آموخته شده که در موقعیت‌های دیگر، مانند مدرسه یا با دوستان نیز اعمال می‌شود،  برای آنها خوب نیست.

کودکان ممکن است خود را سرزنش کنند

مسیر دیگر، شامل افکاری است که کودکان ممکن است در طول تعارضات بین والدین پیدا کنند. بعضی از بچه ها خودشان را سرزنش می کنند و فکر می کنند: «مامان و بابا را مجبور به دعوا کردم. من مسئول هستم.» این احساس سرزنش خود می تواند باعث تضعیف و از بین رفتن ارزش کودک شود. کودکانی که نمی توانند جلوی دعوای والدین خود را بگیرند ممکن است احساس کنند شکست خورده اند. این زنگ خطری برای افسردگی کودک است.

پیامدهای تعارض والدین با مدیریت ضعیف، به همین جا ختم نمی شود. این نوع تعارض با افسردگی والدین و کیفیت پائین رابطه والد- فرزند همراه می شود. برخی از والدین تصور می کنند که می توانند درگیری را با شریک زندگی خود مخفی کنند. با این حال، اگر از همسرتان عصبانی هستید، ممکن است ناخواسته آن را بر سر فرزندانتان خالی کنید. به آنها ضربه بزنید و به شیوه ای خشن تر رفتار کنید.

ممکن است احساس خستگی و گوشه گیری کنید و انرژی لازم برای برقراری ارتباط معنادار با فرزند خود را نداشته باشید. همچنین ممکن است سرریز رفتار “جبرانی” شوید. جایی که والدین به روانشناس مراجعه می‌کنند و فشار بی‌رویه بر کودک وارد می‌کنند تا مشکلات او درمان شود. مطالعه این مقاله به پایان رسید. برای دریافت نوبت روانشناسی و مشاوره می توانید به صفحه بهترین روانشناس تهران مراجعه فرمائید.