بهبود عملکرد خانواده

عناصر ضروری برای بهبود عملکرد خانواده چه مواردی هستند؟ چند عنصر اساسی برای بهبود عملکرد خانواده در جامعه ای با تنوع فرهنگی وجود دارد. در ادامه این موارد مرور می شوند. در صورتی که بعد از مطالعه مقاله احساس کردید برای حل مشکلات به کمک نیاز داربد از مشاور خانواده استفاده فرمائید.

باید به کودکان نشان داده شود و به آنها آموزش داده شود که چه چیزی در جامعه قابل قبول یا غیرقابل قبول است. ما با آمادگی قبلی برای صحبت به یک زبان خاص، پیروی از یک برنامه روزنانه مشخص یا ارتباط با اعضای تعریف شده ای از جامعه متولد نشده ایم. انسانها از بزرگان خود می آموزند که چگونه رفتار کنند و با هنجارهای فرهنگی پذیرفته شده انطباق پیدا می کنند. بیشتر کارهایی که ما به عنوان شهروندان متمدن و قانون مدار یاد می گیریم از الگویی است که بیشتر بر آموزش مستقیم مبتنی می باشد.

با این حال، زندگی خانوادگی یک فرد با وقایع، قومیت و سایر شرایط پیکربندی می شود و شخصیت (های) والدین سعی می کنند خانواده ای داشته باشند که بتواند نسل بعدی را تولید و پرورش دهد. والدین می خواهند فرزندانشان بزرگ شوند. سازگار عملی پیدا کنند. همچنین قادر به حفظ سلامت خود در بزرگسالی باشند. میزان وقوع این پیامدها برای کودکان تحت تأثیر کیفیت محیط عاطفی و روابطی است که کودکان در آن رشد می کنند. کمک گرفتن از یک روانشناس در این زمینه ها می تواند بسیار کمک کننده باشد.

چند عامل اساسی برای پرورش زندگی خانوادگی بهینه

در اینجا چند عامل اساسی زندگی خانوادگی با عملکرد خوب آورده شده است. مطمئناً می توان مطالب و توضیحات بیشتری را اضافه کرد، اما درک این ویژگیهای اساسی شما را در مسیر درست هدایت می کند.

1. یادگیری حل تعارض ها

والدین و الگوهای رفتاری بزرگسالان نحوه برخورد با تعارض، تحمل تنوع و اختلاف نظر را نشان می دهند. احترام متقابل هر یک از اعضای خانواده از سوء استفاده عاطفی جلوگیری می کند. بزرگسالان در خانواده قوانین مبارزه عادلانه را درک کرده و از آنها استفاده می کنند.

ارتباطات واضح، مستقیم بدون سرزنش ارزش دارد و به طور مرتب مورد استفاده قرار می گیرد. مهارت های گوش دادن فعال به کودکان آموزش داده می شود. مجموعه مهارتهایی برای بیان سالم احساسات تشویق می شود.

درک اعضای خانواده و تأیید متقابل بیش از توافق و فشار برای شباهت با والدین ارزش دارد.

2. مرزهای بین فردی مشخص

مرزهای بین فردی روشن در خانواده و خارج از خانواده در ارتباط با جوامع بزرگتر مانند محله، ایالت و ملت حفظ می شود.

یک مرز خوب و مفید به وضوح مشخص می کند که چه کسی مناسب انجام چه کاری، با چه کسی، چه وقت، کجا و چگونه است. خانواده می داند که والدین / بزرگسالان چه کسانی هستند و فرزندان چه کسانی هستند و در مورد سایر اعضای خانواده از هر کدام چه انتظار می رود.

مرزهای روشنی بین خانواده و دیگران تعریف شده است، باید حفظ شود. رهبران هر خانواده با در نظر گرفتن پیامدهای کوتاه مدت و بلند مدت، مرزهایی را تعیین می کنند. مرزها ممکن است در طول زمان برای برآوردن نیازها یا ارزشهای خانواده و جامعه تغییر کنند.

مرزهای مفید مسئولیت ها، تعهدات و امتیازات را روشن می کند. به عنوان مثال، اعضای خانواده در نقش بزرگسال یا والدین مسئول تربیت فرزندان، پرداخت صورتحساب ها و حمایت هستند، نه کودکان.

از کودکان انتظار می رود که بازی کنند، به مدرسه بروند و یاد بگیرند که چگونه در آینده بزرگسالان اجتماعی و مولد باشند. وظیفه آنها نیست که مسائل مربوط به روابط بزرگسالان را حل کنند. بچه ها بیشتر با خواهر و برادرهای خود بازی می کنند. آنا رقابت را باید در کنار همکاری بیاموزند. انتظار می رود کودکان با بزرگسالان خانواده و قوانین خانه همکاری کنند. در عین حال، بزرگسالان و والدین در خانواده این وظیفه را دارند که تصمیم گیری را مبتنی بر همکاری ایجاد کنند.

3. نظام ارزش ها در خانواده

روابط در خانواده با توجه منظم ارزش گذاری، پرورش و حفظ می شود.

والدین زندگی اجتماعی خود را دارند. همچنین، به طور منظم، هر فرد بالغ عمداً با هر کودک وقت می گذارد و تعاملات فردی را ایجاد می کند.

خواهر و برادرها ممکن است دعوا کنند، اما باید پشت یکدیگر در خارج از خانواده (مثلاً در مدرسه) باشند.

خانواده به صورت گروهی تعطیلات و سایر فعالیت های خانوادگی را انجام می دهند و سابقه عمیق و غنی از زندگی خانوادگی و منطبق بر ارزشمندی را ایجاد می کنند که در مواقع سخت می توانند از آن استفاده کنند.

4. پذیرش برای بهبود عملکرد خانواده

کودکان می آموزند که صرف نظر از آنچه در ازدواج والدین آنها (از جمله طلاق یا جدایی) می گذرد، می توانند بر این چند واقعیت مبتنی بر پذیرش حساب کنند.

آنها را به خاطر آنچه هستند دوست دارند. از آنها انتظار نمی رود که به متحد هیچ یک از والدین تبدیل شوند.

در حین بزرگ شدن، تمام نیازهای آنها توسط والدین آنها تأمین می شود. از جمله تأمین نیازهای خورد و خوراک، حمایت و تشویق برای پیگیری سرنوشت منحصر به فرد خود.

هر یک از والدین با هر فرزندی رابطه ای دارند که توسط والدین دیگر به هیچ وجه محدود نمی شود. کودکان حداقل مثلث بندی بین والدین خود را تجربه کنند. و بعنوان یک طرف دیگر از آنها استفاده نشود.

هر اتفاقی که در ازدواج والدین آنها بیفتد تا حدودی بر آنها تأثیر می گذارد. اما مشکلات ازدواج به آنها مربوط نیست. آنها آن را ایجاد نکرده اند، نمی توانند آن را کنترل کنند و نمی توانند آن را تغییر دهند. کودکان با هیچ یک از والدین طرف نیستند و نقش شریک جایگزین والدین را بازی نمی کنند.

5. ترمیم آسیب ها

در صورت آسیب فردی یا آسیب دیدن روابط خانوادگی، والدین می توانند نحوه ترمیم آسیب را مدیریت کنند. کودکان از مهارتهای حل تعارض والدین الگو می گیرند.

اعضای خانواده از سرزنش، قضاوت و انتقاد یکدیگر در مورد مشکلات خودداری کنند. در عوض، آنها به نقشی که در خانواده ایفا می کنند، نگاه می کنند و برای بهبود آن تلاش می کنند. نه اینکه سعی کنند خطاهای یکدیگر را مشخص کرده و آنها را تغییر دهند.

اعضای خانواده ارزش گذاری می کنند. آنها به دنبال این هستند که رشد، پیشرفت و بلوغ را در خود و یکدیگر امکان پذیر کنند، نه کمال.

6. بحران های خانواده چگونه حل می شوند

وقتی خانواده شما در یک لحظه داغ و ناهنجار هستند چه باید بکنید؟

والدین راههای سالم تری برای آرامش نسبت به کودکان پیدا می کنند. وظیفه والدین این است که در اسرع وقت یک جلسه خانوادگی تشکیل دهند. همه اعضای خانواده باید شرکت کنند. هیچ کس نباید کنار گذاشته شود.

آشکارا، مستقیم و بدون سرزنش کسی، بحران مورد بحث قرار گیرد. سپس از هر یک از اعضای خانواده خواسته می شود که حداقل یک کار مناسب را برای برقراری آرامش و عملکرد منظم در خانواده انجام دهد. والدین ممکن است بررسی نقش ها و محدودیت های مناسب و مفید مربوط به هر یک از اعضای خانواده را پیشنهاد دهند.

اعضا را تشویق کنید تا از هر فرد به خاطر خوبی هایی که در ساختن خانواده و ایجاد مکانی امن و حمایتی برای زندگی کرده، یاد کنند و تشکر کنند. راه حل های لازم برای مشکلات شناسایی شده مورد بحث قرار دهید. والدین از خرد و بلوغ خود برای انتخاب بهترین راه حل برای مشکلات موجود استفاده کنند. ممکن است یک جلسه خانوادگی با کمک روانشناس در تهران یا سایر شهرها برای بررسی و ارزیابی پیشرفت و تعدیل مورد نیاز در راه حل ها برنامه ریزی شود.

به دنبال سلامتی در زندگی خانوادگی باشید

به یقین، تصویر فوق از خانواده ای که عملکرد خوبی دارند با یک ایده گرایی اشتباه می شود. با این حال، با تلاش و پشتکار، حرکت به سمت این ویژگی ها می تواند اتفاق بیفتد. تلاشت را بکن و تسلیم نشو. تمرین آگاهانه برای به دست آوردن و حفظ الگوهای روشن و موثر در تعامل با خانواده لازم است.

خانواده یک موجود طبیعی است، زندگی می کند، تنفس می کند یا رشد می کند یا می میرد. برای بهبود عملکرد خانواده باید مراقبت، محافظت و تغذیه شود.