اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب اجتماعی که فوبیای اجتماعی نیز نامیده می شود، ترس طولانی مدت و طاقت فرسا از موقعیت های اجتماعی است.
این یک مشکل رایج است که معمولاً در سالهای نوجوانی شروع می شود. این نوع اضطراب می تواند بسیار ناراحت کننده باشد و تأثیر زیادی در زندگی شما بگذارد.
در برخی از افراد این اضطراب با افزایش سن کاهش میابد. اما برای بسیاری از افراد با گذشت زمان و بدون درمان از بین نمی رود.
اگر علائمی که در ادامه مقاله می آید در خود مشاهده می کنید، کمک گرفتن از بهترین روانشناس تهران یا سایر شهرها مهم است. روش های درمانی مختلفی وجود دارد که می تواند به شما در مدیریت این مشکل کمک کند.
علائم اضطراب اجتماعی
اضطراب اجتماعی چیزی بیشتر از کمرویی است. این اضطراب از بین نمی رود و بر فعالیت های روزمره، روابط بین فردی و زندگی شغلی یا تحصیلی تأثیر می گذارد.
اکثر افراد نگرانی های موقتی در مورد موقعیت های اجتماعی پیدا می کنند. اما شخصی که اضطراب اجتماعی دارد، قبل، در حین و بعد از موقعیت اجتماعی، بیش از حد احساس اضطراب می کند. بهتر است در این مواقع در حداقل زمان ممکن برای درمان اضطراب اقدام فرمائید.
علائم عاطفی و رفتاری
علائم و نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی می تواند شامل موارد زیر باشد:
ترس از موقعیت هایی که ممکن است در مورد شما قضاوت منفی شود
نگران خجالت کشیدن یا تحقیر شدن خود باشید
ترس شدید از تعامل یا گفتگو با غریبه ها
نگرانی از اینکه دیگران متوجه اضطراب شما شوند
ترس از علائم جسمی که ممکن است باعث خجالت شما شوند، مانند سرخ شدن، تعریق، لرزیدن یا داشتن صدای لرزان
از انجام کارها یا صحبت با مردم اجتناب می شود
اجتناب از موقعیت هایی که ممکن است در مرکز توجه باشید
اضطراب حاصل از انتظار
ترس یا اضطراب شدید در موقعیت های اجتماعی
انتظار بدترین عواقب ممکن از یک تجربه منفی در طی یک موقعیت اجتماعی
برای کودکان، اضطراب ضمن تعامل با بزرگسالان یا همسالان ممکن است با گریه، تحریک پذیری، چسبیدن به والدین یا امتناع از صحبت نشان داده شود. اختلال اضطراب اجتماعی می تواند هنگام سخنرانی یا ارائه ای در مقابل دیگران علائم شدیدی را ایجاد کند.
علائم جسمی
علائم و نشانه های جسمی گاهی اوقات همراه با اختلال اضطراب اجتماعی تجربه می شوند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:
ضربان قلب سریع
لرزیدن
تعریق
معده درد یا حالت تهوع
مشکلی در نفس کشیدن
سرگیجه
احساس خالی شدن ذهن
تنش عضلانی
اجتناب از موقعیت های معمول اجتماعی
تحمل تجربیات معمول و روزمره ممکن است در هنگام بروز اختلال اضطراب اجتماعی دشوار باشد. اجتناب به اشکال مختلفی از جمله موارد زیر مشاهده می شود.
تعامل با افراد جدید یا غریبه
حضور در مهمانی ها یا اجتماعات اجتماعی
رفتن به محل کار یا تحصیل
شروع کردن مکالمات
برقراری ارتباط چشمی
دوستیابی
ورود به اتاقی که افرادی از قبل در آن نشسته باشند
غذا خوردن در مقابل دیگران
استفاده از خدمات عمومی
علائم اختلال اضطراب اجتماعی می تواند با گذشت زمان تغییر کنند. اگر در زندگی خود با تغییرات، استرس یا انتظارات طاقت فرسا روبرو شوید ممکن است شدت یابند. اگرچه اجتناب از موقعیت هایی که باعث ایجاد اضطراب می شوند، می توانند در کوتاه مدت احساس بهتری داشته باشند. اما در صورت عدم درمان، اضطراب شما در طولانی مدت مزمن خواهد شد.
علل اضطراب اجتماعی را بهتر بشناسید
مانند بسیاری دیگر از مشکلات روانشناختی، این اختلال نیز به احتمال زیاد از تعامل پیچیده عوامل بیولوژیکی و محیطی ناشی می شود. دلایل احتمالی عبارتند از:
صفات ارثی
اختلالات اضطرابی معمولا به صورت خانوادگی مشاهده می شود. با این حال، کاملاً مشخص نیست که چه میزان از این اختلال ممکن است به دلیل ژنتیک و چه مقدار به دلیل رفتار آموخته شده باشد.
ساختار مغز
ساختاری در مغز به نام آمیگدالا (uh-MIG-duh-luh) ممکن است در کنترل پاسخ ترس نقش داشته باشد. افرادی که آمیگدالای بیش فعال دارند ممکن است واکنش ترس بیشتری داشته باشند. این وضعیت باعث افزایش اضطراب در موقعیت های اجتماعی می شود.
اضطراب اجتماعی یک رفتار آموخته شده است
اختلال اضطراب اجتماعی ممکن است یک رفتار آموخته شده باشد. برخی از افراد ممکن است پس از یک وضعیت ناخوشایند یا شرم آور اجتماعی دچار اضطراب قابل توجهی شوند. همچنین، ممکن است ارتباطی بین اختلال اضطراب اجتماعی و والدینی وجود داشته باشد که یا رفتار اضطراب آمیز را در موقعیت های اجتماعی الگوسازی کرده اند. یا با کنترل گری بیشتر از فرزندان خود محافظت کرده باشند.
عوامل خطر ساز اضطراب اجتماعی
چندین عامل می تواند خطر ابتلا به این اختلال را افزایش دهد، از جمله:
سابقه خانوادگی. اگر والدین یا خواهر و برادرهای بیولوژیکی شما به این بیماری مبتلا باشند، احتمالاً به اختلال اضطراب اجتماعی مبتلا خواهید شد. برای دریافت یک مشاوره خانواده از طریق همین وب سایت می توانید نوبت خود را رزرو فرمائید.
تجربیات منفی. کودکانی که تجربیاتی از قبیل طعنه شنیدن، زورگویی، طرد شدن، تمسخر یا تحقیر را به همراه داشته اند، ممکن است بیشتر در معرض اختلال اضطراب اجتماعی قرار بگیرند. علاوه بر این، سایر وقایع منفی زندگی، مانند درگیری های خانوادگی، ضربه یا سو استفاده می تواند با این اختلال همراه باشد.
خلق و خو. کودکانی که هنگام مواجهه با شرایط جدید خجالتی، بازداری شده، گوشه گیر یا خویشتندار هستند ممکن است بیشتر در معرض خطر باشند.
مطالبات اجتماعی یا کاری. علائم اختلال اضطراب اجتماعی به طور معمول از سال های نوجوانی شروع می شود، اما ملاقات با افراد جدید، سخنرانی در جمع یا ارائه یک آزمون مهم ممکن است علائم را برای اولین بار ایجاد کند.
داشتن شرایطی که احتمال ارزیابی منفی دیگران را افزایش دهد. به عنوان مثال، بدشکلی بدن، لکنت و غیره می تواند احساس خودآگاهی لحظه ای را افزایش داده و باعث اختلال اضطراب اجتماعی در برخی افراد شود.
پیامدهای اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب اجتماعی بدون درمان می تواند زندگی شما را کنترل کند. اضطراب می تواند در کار، مدرسه، روابط اختلال ایجاد کند. این اختلال می تواند مشکلات زیر را به همراه داشته باشد:
اعتماد به نفس کاهش میابد
مشکل در ابراز وجود است
گفتگوی منفی با خود
حساسیت بیش از حد به انتقاد
انزوا و روابط اجتماعی دشوار
پیشرفت تحصیلی و شغلی کم
سوء مصرف مواد ، مانند نوشیدن بیش از حد الکل
خودکشی یا اقدام به خودکشی
پیشگیری
هیچ مشکلی به تنهایی باعث اختلال اضطراب اجتماعی در فرد نمی شود، اما اگر مضطرب هستید برخی راهکارها برای شما مفید است:
زودتر کمک بگیرید. اگر منتظر بمانید، اضطراب اجتماعی مانند بسیاری دیگر از مشکلات سلامت روان سخت تر درمان می شود.
تهیه یادداشت هایی از وقایع درونی و بیرونی. ثبت زندگی شخصی شما می تواند به شما و روانشناس کمک کند تا دلائل و مشکلات زیربنایی را بهتر بشناسید. این اولین قدم در احساس بهتر پیدا کردن می باشد.
اولویت های زندگی خود را تعیین کنید. با مدیریت دقیق وقت و انرژی خود می توانید اضطراب را کاهش دهید. اطمینان حاصل کنید که وقت خود را صرف انجام کارهایی می کنید که از آنها لذت می برید.
از مصرف مواد ناسالم خودداری کنید. مصرف الکل و مواد مخدر و حتی مصرف کافئین یا نیکوتین می تواند باعث ایجاد اضطراب یا تشدید آن شود. اگر به هر یک از این مواد اعتیاد دارید، ترک آن می تواند اولین قدم شما برای مدیریت این مشکل باشد. اگر نمی توانید به تنهایی سیگار را ترک کنید، به روانشناس خود مراجعه کنید تا یک برنامه رواندرمانی یا گروه درمانی را برای کمک به شما تعیین کند.
چگونه اختلال اضطراب اجتماعی درمان می شود؟
ابتدا با دکتر روانشناس خود در مورد علائم صحبت کنید. درمانگر شما باید یک ارزیابی جامع انجام دهد و در مورد سابقه سلامت روان شما سوال کند تا مطمئن شود که یک مشکل جسمی نامرتبط دلیل ایجاد علائم شما نیست. روانشناس ممکن است شما را بای آزمایش های جسمی ارجاع دهد. اولین قدم برای درمان موثر، تشخیص صحیح است که معمولاً توسط یک متخصص سلامت روان انجام می شود.
این اختلال به طور کلی با روان درمانی، دارودرمانی یا هر دو درمان می شود. درمانگر بعد از ارزیابی در مورد بهترین روش درمانی با شما صحبت می کند.
روان درمانی
درمان شناختی رفتاری (CBT) به ویژه برای درمان این اختلال بسیار مفید است. درمان شناختی روش های مختلف تفکر شما را صالاح می کند تا واکنش های احساسی و فیزیولوژیک شما به موقعیت های اجتماعی متعادل شود. همچنین می تواند به شما در یادگیری و تمرین مهارت های اجتماعی کمک کند. شناخت درمانی ارائه شده در قالب یک گروه نیز می تواند بسیار مفید باشد. برای دریافت نوبت روانشناس از اطلاعات تماس انتهای همین صفحه استفاده فرمائید.
