اختلال شخصیت ضد اجتماعی

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) بیماری است که با عدم همدلی و توجه به افراد دیگر مشخص می شود. افرادی که به اختلال شخصیت ضد اجتماعی مبتلا هستند به درست یا غلط توجه چندانی ندارند. آنها مخالفت ورزی آشکار دارند و غالباً بدون احساس عمل می کنند. افراد مبتلا به این اختلال می توانند به راحتی دروغ بگویند، رفتاری پرخاشگرانه یا خشونت آمیز داشته باشند و در فعالیت های جنایی شرکت کنند. بعد از مطالعه این مقاله اگر نیازه به ویزیت روانشناس پیدا کردید می توانید از صفحه اصلی سایت برای رزرو نوبت استفاده فرمائید.

فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی که گاهی اوقات او را سایکوپات نیز می نامند، هیچ گناهی یا پشیمانی از رفتار خود نشان نمی دهد.او ممکن است با مصرف مواد مخدر و الکل دچار مشکلات جدی شود. به دلیل این ویژگی ها، افراد مبتلا به این اختلال معمولاً نمی توانند مسئولیت های مربوط به خانواده، محل کار یا مدرسه را بر عهده بگیرند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی می توانند در محیط زندگی شوخ، جذاب و سرگرم کننده باشند. اما آنها ممکن است در این شرایط از دیگران سوء استفاده کنند. فرد دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی نسبت به سایرین بی توجه می شود. شخصی که مبتلا به این اختلال است ممکن است در هنگام صدمه زدن به افراد دیگر، بدون احساس گناه و مخرب عمل کند.

فرد دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی چه ویژگی هایی دارد؟

برای تشخیص گذاری فرد باید حداقل سن 18 سال داشته باشد. اما الگوی فراگیر نادیده گرفتن و نقض حقوق دیگران از سن 15 سالگی شروع می شود و حداقل سه مورد زیر وجود دارد.

• عدم انطباق با هنجارهای اجتماعی و رفتارهای قانونی، مانند انجام اقداماتی که زمینه بازداشت را فراهم می آورد.
• فریبکاری، دروغ گویی، استفاده از نام مستعار یا ارتباط با دیگران برای لذت بردن یا سود شخصی.
• تکانشگری و ناتوانی در برنامه ریزی.
• تحریک پذیری و خشم که غالباً با درگیری یا حمله فیزیکی همراه می شود.
• بی تفاوتی نسبت به امنیت خود یا دیگران.
• عدم مسئولیت پذیری، عدم ثبات یا رعایت تعهد.
• عدم پشیمانی، بی اعتنایی یا توجیه صدمه، بدرفتاری یا سرقت از سایرین.

این خصوصیات اغلب در زندگی به مشکلات بزرگی منجر می شوند. عدم توانایی در نظر گرفتن افکار، احساسات و انگیزه های افراد دیگر می تواند منجر به بی توجهی به آسیب دیگران شود.

در بزرگسالی، این اختلال می تواند هم برای فرد مبتلا و هم برای افرادی که با او در تماس هستند مخرب باشد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی به احتمال زیاد رفتارهای مخاطره آمیز، فعالیت های خطرناک و اقدامات مجرمانه انجام می دهند. کسانی که به این اختلال مبتلا هستند اغلب به عنوان بی وجدان توصیف می شوند و از اعمال مضر خود پشیمان نمی شوند.

دلائل شکل گیری اختلال شخصیت ضد اجتماعی

در حالی که اختلال شخصیت ضد اجتماعی نوعی اختلال است که در بزرگسالی تشخیص داده می شود، اماریشه های آن در دوران کودکی قرار دارد. معیارهای DSM-5 برای ASPD ایجاب می کند که فرد دارای مشکلات رفتاری باشد که در سن 15 سالگی مشهود است. حدود 25 تا 40٪ جوانان مبتلا به اختلال سلوک در بزرگسالی با ASPD تشخیص داده می شوند.

اختلال سلوک

اختلال سلوک (CD) نوعی اختلال است که در دوران کودکی تشخیص داده می شود. نشانه های این اختلال موازی با ویژگی های ASPD است. اختلال سلوک با الگوی رفتاری تکراری و مداومی مشخص می شود که در آن حقوق دیگران یا هنجارهای متناسب با سن نقض می شوند.

کودکان مبتلا به این اختلال غالباً رفتاری تکانشی و پرخاشگرانه از خود بروز می دهند. آنها ممکن است بی عاطفه و فریبکار باشند. کودکان مبتلا به اختلال سلوک مرتباً مرتکب جرایم کوچک مانند سرقت یا تخریب شوند و یا با کودکان و بزرگسالان دیگر درگیر شوند. این رفتارها به طور معمول پایدار هستند و با تهدید یا مجازات جلوگیری از آنها دشوار باشد. اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) در این جمعیت شایع است.

محیط خانوادگی

نتایج برخی مطالعات حاکی از آن است که محیط خانه و اجتماع در ایجاد رفتارهای ضد اجتماعی نقش مهمی دارد. والدین این کودکان رفتارهای ضد اجتماعی نشان داده اند که می تواند توسط فرزندان آنها الگوبرداری شود.

عدم تحریک و محبت والدین در دوران رشد اولیه منجر به ایجاد حساسیت در سیستم پاسخ استرس کودک می شود. این نیز می تواند منجر به عدم رشد نقاطی از مغز کودک شود که با احساسات، همدلی و توانایی ارتباط با انسان های دیگر در سطح عاطفی سروکار دارد.

تأثیرات فرهنگی

دیدگاه فرهنگی اجتماعی در روانشناسی، اختلالات را تحت تأثیر جنبه های فرهنگی می داند. از آنجا که هنجارهای فرهنگی به طور قابل توجهی متفاوت هستند، به اختلالات روانی مانند ASPD به طور متمایزی نگاه می شود.

بحث در مورد نقش سیستم قانونی در شناسایی و کنترل بیماران ASPD نیز تحت تاثیر فرهنگ است. اما مشکل پذیرش اجباری قانونی مرتبط با میزان عدم موفقیت آن در تشخیص ASPD است.

ریسک ابتلا برای چه افرادی بالا است؟

اختلال شخصیت ضد اجتماعی مردان را بیش از زنان تحت تأثیر قرار می دهد. محققین به طور قطعی نمی دانند که چه عواملی باعث این اختلال می شود، اما تصور می شود که ژنتیک و سایر عوامل بیولوژیکی (به ویژه برخی عوامل مشترک در روان پریشی) نقش مهمی دارند. همچنین رشد در یک محیط آسیب زا یا سوء استفاده به ویژه در خانواده از عوامل تاثیرگذار هستند. تحقیقات نشان می دهد نقایص و آسیب های مغزی در طی سال های رشد نیز ممکن است با اختلال شخصیت ضد اجتماعی در ارتباط باشد. برای دریافت نوبت از مشاوره خانواده از طریق همین سایت اقدام فرمائید.

احتمالاً به دلیل اینکه افراد مبتلا به ASPD اغلب قانون را زیر پا می گذارند، بسیاری از زندانیان مبتلا به ASPD در نظر گرفته می شوند. تحقیقات نشان می دهد که حدود 47٪ از زندانیان مرد و 21٪ از زندانیان زن دارای این اختلال هستند.

تاثیر روابط بر اختلال شخصیت ضد اجتماعی

ازدواج یکی از متغیرهای تعدیل کننده اختلال شخصیت ضد اجتماع  است. در یک مطالعه بیش از نیمی از افراد متاهل مبتلا به ASPD بعد از سپری کردن درمان بهبود یافتند. اما تعداد کمی از افراد مجرد بهبود یافتند. شریک زندگی و سایر افراد نزدیک به فرد مبتلا به ASPD می توانند نقش مهمی در نتایج درمانی داشته باشند.

درمان اغلب زمانی معنی دار است که فرد منبع حمایتی و انگیزه بهبودی داشته باشد. افراد مبتلا به ASPD اگر از روابط خانوادگی محکم تری برخوردار بودند و تعامل بین فردی بیشتری داشتند، احتمال زندگی مشترک با همسرشان نیز بیشتر میشد. شغل رضایت بخش و پیوستگی زناشویی با درمان موفق این اختلال ارتباط دارد.

درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی

درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی دشوار است. اما برای برخی از افراد، درمان پیگیر و دقیق در طولانی مدت ممکن است مفید باشد. به دنبال رواندرمانگران با تجربه در زمینه درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی باشید. درمان به مشکلات خاص هر فرد، تمایل وی برای شرکت در درمان و شدت علائم بستگی دارد.

روان درمانی

روان درمانی می تواند برای درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی استفاده شود. روان درمانی های کوتاه مدت می تواند شامل مدیریت خشم و پرخاشگری، ایجاد مهارت های زندگی و درمان سوء مصرف الکل یا مواد مخدر باشد. رواندرمانی های بلند تجربیات تروماتیک کودکی، تعارض های حل نشده و شکل دهی شخصیت سازگار را مد نظر قرار می ده .

اما روان درمانی همیشه موثر نیست. خصوصاً اگر علائم شدید باشد و فرد نتواند بپذیرد که در بروز مشکلات نقش جدی دارد.

دارو درمانی

هیچ دارویی برای درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی به طور خاص توسط سازمان غذا و دارو تأیید نشده است. درمانگر ممکن است داروهایی را برای شرایطی که گاهی اوقات با اختلال شخصیت ضد اجتماعی مرتبط است مانند اضطراب یا افسردگی یا علائم پرخاشگری تجویز کند. بعضی از داروها معمولاً با احتیاط تجویز می شوند زیرا احتمال سوء مصرف وجود دارد.

مواجه شدن و پشتیبانی

مهارت هایی برای اعضاء خانواده

افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی اغلب بدرفتاری می کنند. در نتیجه اطرافیان آسیب می بینند. اگر شما فرد نزدیکی دارید که دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی است، بسیار مهم است که برای خودتان نیز کمک بگیرید.

یک روانشناس خوب می تواند مهارت هایی را به شما بیاموزد تا یاد بگیرد چگونه مرز بندی کنید. او به شما در محافظت از خود در برابر پرخاشگری، خشونت و عصبانیت فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی کمک می کند. روانشناس استراتژی هایی برای تعادل به وابستگی یا سلطه پذیری ارائه می دهد.

ممکن است به دنبال بهترین روانشناس تهران باشید که دارای آموزش و تجربه لازم در زمینه درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی باشد. گروه های حمایتی نیز برای خانواده ها و دوستان فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی توصیه می شود.